Μπορεί να απελευθερωθεί ο Σίσυφος, να απολαύσουμε την ανέμελη ευτυχία των Kυνικών, να οργώσουμε τη γη με τις Μούσες, να κρυφοκοιτάξουμε τις απαγορευμένες αγάπες μας και να δικαιώσουμε τον αδικημένο μέσα μας;
Τι θα γίνει αν ερωτευτούμε τα αντικείμενα, ψάξουμε για ένα καταφύγιο, αρνηθούμε να πεθάνουμε, φανταστούμε, ονειρευτούμε και πάψουμε να κατακρίνουμε αυτά που μας πονούν;
Παρελθόν και παρόν βαδίζουν μαζί και σε αυτό το βιβλίο του συγγραφέα.
Παρακαταθήκες της ιστορίας, της λογοτεχνίας και της μυθολογίας, που «κουβαλούν» νοήματα ερμηνειών αιώνων, μετατρέπονται σε μυθολογήματα, δοσμένες με διαφορετικό τρόπο, που τους δίνει άλλη όψη.
Έντεκα μικρά πεζά, ως σκόπελοι, υπαινίσσονται περισσότερα από αυτά που λένε.
Και, πάνω από όλα, η αισθητική απόλαυση της γραφής και των λέξεων και η υποκειμενική, ασταθής και αντιφατική αντίληψη των όντων, σε ψυχαγωγικά πεζά.
Το εγχείρημα είναι μικτό, τόσο θεματικά όσο και τεχνοτροπικά.